HAKİM el-Müstedrek

İLİM

177- Şüphe Yok ki Yüce Allah Ne Kadar Hastalık Var Etmişse Mutlaka Onun da ilacını Yaratmıştır

424- Bize Ebu'l-Abbas Muhammed b. Yakub tahdis etti, bize İbrahim b. Merzuk tahdis etti, bize Said b. Amir tahdis etti, bize Şube tahdis etti.

Bize Ebu Abdullah Muhammed b. Abdullah es-Saffar da tahdis etti, bize Muhammed b. en-Nadr ez-Zeydi tahdis etti, bize Bekr b. Bekkar tahdis etti, bize Şube tahdis etti.

Yine bize Kadı Abdurrahman b. el-Hasen Hemedan'da tahdis etti, bize İbrahim b. el-Huseyn tahdis etti, bize Adem b. Ebi Iyas tahdis etti, bize Şube tahdis etti.

Bana Ebu Amr Muhammed b. Cafer de haber verdi -ki lafız onundur-, bize Yahya b. Muhammed tahdis etti, bize Abdullah b. Muaz tahdis etti, bana babam tahdis etti, bize Şube, Ziyad b. İlaka'dan tahdis etti. O Üsame b. Şerik'i şöyle derken dinledi: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın yanına gittim. Ashabı onun yanında idiler. Adeta başları üzerinde kuş var gibiydi. Selam verip oturdum. Bedevi Araplar gelip ona bazı hususlara dair sorular sordular. Nihayet: Tedavi olalım mı? dediler. Allah Rasulü şöyle buyurdu: "Tedavi olunuz çünkü yüce Allah ne kadar hastalık var ettiyse mutlaka onun için de bir ilaç koymuştur." Ona daha başka şeylere dair de soru sordular. Bu sefer şöyle buyurdu: "Ey Allah'ın kulları! Allah (dinde) zorluğu kaldırmıştır. Ancak bir kimse bir başkasına zulmetmiş ve ondan kötü bir şekilde söz etmiş ise işte bu kişi kendisini zora koşmuş ve helak olmuştur."Ashab: Ey Allah'ın Rasulü! İnsana verilen en hayırlı şey nedir?diye sordu. O: "Güzel ahlaktır buyurdu."

Bu sahih bir hadis olup Buhari ve Müslim bu hadisi tahriç etmemişlerdir. Müslim'e göre senedindeki illet Üsame b. Şerik'dir. [ ... ) Çünkü ben bu kitabımda isterse birden başka ravileri bulunmasın ashab-ı kiram'dan gelen rivayetleri tahriç etmeyi esas aldım. Bu hadisin de çeşitli yolları bulunmaktadır ki biz yüce Allah'ın izniyle bunları tıp bölümünde tahriç etmek yoluna gideceğiz.

425- *Bana Ebu Bekr Muhammed b. Abdullah b. Ahmed b. Attab elAbdi Bağdat'ta haber verdi, bize Ebu Bekr Muhammed b. Ahmed b. Yezid er- Rimahi tahdis etti, bize Şube, Amir'den tahdis etti, bize Salih b. Rüstem, Humeyd b. Hilal'den tahdis etti. O Abdurrahman b. Karat'tan şöyle dediğini nakletti: Mescide girdim. Bir halka ile karşılaştım. Adeta başları koparılmış gibi idiler. Bir de baktım ki bir adam onlara bir şeyler anlatıyor. Onun Huzeyfe olduğunu anladım. Şöyle dedi: İnsanlar Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'a hayra dair soru sordukları halde ben ona şerre dair soru sorardım deyip, hadisi uzun uzadıya zikretti.

Bu hadisin metni her iki kitapta da tahriç edilmiştir. Ben bu kitabı bu yerde tahriç etmemin sebebi, hadis nakledene kulak vermek ve ona nasıl saygı gösterileceğini anlatmak içindir. Şu kadar var ki bu lafzı Buhari ve Müslim her iki kitabında tahriç etmemişlerdir.

426- Bize Ebu'l-Fadl el-Hasen b. Yakılb el-AdI tahdis etti, bize Yahya b. Ebi Talib tahdis etti, bize Ebu Davud et-Tayalisi tahdis etti, bize el-Hakem b. Atiye, Sabit'ten bildirdi. O Enes'ten şöyle dediğini nakletti: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) mescide girdiği takdirde kimse bizden -Ebu Bekir ve Ömer dışındabaşını kaldırmaz dı çünkü her ikisi ona gülümser, o da kendilerine gülümserdi.

Bu Şeyh el-Hakem b. Atiye'nin tek başına (münferiden) rivayet ettiği bir hadistir ve bu (özelliği ile) bu kitabın şartına uygun değildir.

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

178- Allah'ı Zikreden Bir Topluluk Üzerine Rahmet iner