EL-ESNA

Fİ ŞERHİ ESMAİLLAHİ’L-HÜSNA

VE SIFATİHİL ULYA

 

39. BÖLÜM

 

İbnü'l-Arabi (rahimehullah) dedi ki: Bilmiş olun ki -Allah sizleri muvaffak eylesin- Allah'ın isimleri hem zatı için hem kulları için kullanılıp kullanılmayacağı açısından dört kısımdır:

 

1- Hiçbir şekilde kula verilemeyenler: Allah, Rahman isimleri. Bundan dolayı "Deki: ister Allah diye ister Rahman diye çağırın (dua edin )."(isra, 110) buyurmuştur. Beyanı gelecektir.

 

2- Allah'ın sıfatları içinde vacip, kulun sıfatları içinde caiz olanlar. Alim, Kadir v.b. Nitekim izahı gelmişti.

 

3- Allah hakkında hak, kul hakkında batıl olan isimler: el-Cebbar, el-Mütekebbir. Bunun böyle olması Kibriya ve ceberiya'nın kul'un haline zıt olmasından dolayıdır. Bundan dolayı bu sıfatlar asla kul için kullanılmaz.

 

4- Hem Allah hem de kul için kullanılabilenler. Buna göre Allah için ayrı mana, mahluk için ayrı manada kullanılması caiz olur. Kul için kullanılan mananın Allah için olması da imkansız olmalıdır. Bunun izahı gelecektir. Bu, Allah'ın isimlerin sırlarından büyük bir sırrı açan bir nüktedir. İsimlerin lafızları birbirinden ayırdedecek ince bir detayı açmaktadır.

 

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

 

40. BÖLÜM