EL-ESNA Fİ ŞERHİ ESMAİLLAHİ’L-HÜSNA VE SIFATİHİL ULYA |
39. BÖLÜM |
İbnü'l-Arabi (rahimehullah)
dedi ki: Bilmiş olun ki -Allah sizleri muvaffak eylesin- Allah'ın isimleri hem zatı
için hem kulları için kullanılıp kullanılmayacağı açısından dört kısımdır:
1- Hiçbir şekilde kula
verilemeyenler: Allah, Rahman isimleri. Bundan dolayı "Deki: ister Allah
diye ister Rahman diye çağırın (dua edin )."(isra,
110) buyurmuştur. Beyanı gelecektir.
2- Allah'ın sıfatları
içinde vacip, kulun sıfatları içinde caiz olanlar. Alim,
Kadir v.b. Nitekim izahı gelmişti.
3- Allah hakkında hak,
kul hakkında batıl olan isimler: el-Cebbar, el-Mütekebbir. Bunun böyle olması
Kibriya ve ceberiya'nın kul'un haline zıt olmasından
dolayıdır. Bundan dolayı bu sıfatlar asla kul için kullanılmaz.
4- Hem Allah hem de kul
için kullanılabilenler. Buna göre Allah için ayrı mana, mahluk
için ayrı manada kullanılması caiz olur. Kul için kullanılan mananın Allah için
olması da imkansız olmalıdır. Bunun izahı gelecektir.
Bu, Allah'ın isimlerin sırlarından büyük bir sırrı açan bir nüktedir. İsimlerin
lafızları birbirinden ayırdedecek ince bir detayı
açmaktadır.
Sonraki sayfa için
aşağıdaki link’i kullan: