EL-ESNA

Fİ ŞERHİ ESMAİLLAHİ’L-HÜSNA

VE SIFATİHİL ULYA

5- YA LA İLAHE İLLE HU

Ebü'l-Kasım ez-Zeccac bu ismi zikretmiştir. Dedi ki: Bu manaya yorumianmış bir kelamdır. Lafız ve nida kastedilmiş değildir. Burada nida edilen gizlidir, mukadderdir. İki vecih üzere takdir edilir:

Birincisi: Takdir şöyledir: Ey şunlar (falanlar)! La İlahe illa hu. (Ondan başka İlah yoktur) bunun delili şudur. (Arapçada) münadar nida yalnız isimlerde kullanılır. Çünkü nida ismin özelliklerindendir. Fiil, harf, cümle V.s nida edilemez. Bu şekilde varid olan bir nida olursa o da muhakkak taktir ettiğimiz vecih üzere yorumlanır. Aynı şekilde "Ya La İlahe illallahü" bir cümledir. Nida harfi de cümleye girmez. Sadece müsemmayı ifade eden isimlere girer. Buna göre takdiri, "Ey şunlar! Ondan başka İlah yoktur."

Derim ki: Nidanın bu isim üzerine gelmesi de caizdir. Nitekim cümle isim olduğunda münada olabilir. Bu durumda cümle müfred bir isim hükmünde olur.

İbnü'l-Kasım der ki: Münadinin gizli geldiği ve buna benzeyen yerlerden biri de Allah Teala'nın NemI suresi 25. ayetteki buyruğudur. Bu ayetin takdiri de "Ey şunlar! Allah'a secde edin."

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

6-7- YA Nİ'ME’L-MEVLA VE Nİ’ME’N-NASİR