MÜSNED-İ HANBEL

YÖNETİCİLİK VE HİLAFET

 

ANA SAYFA      Kur’an      Hadis      Sözlük      Biyografi

 

24- Ebu Bekr'in Tevazusu

25- Ebu Bekr'in Zekesı ve ilmi

 

24- Ebu Bekr'in Tevazusu

 

1. Ebu Bekr

 

27328- İbn Ebi Müleyke der ki: Bazen Ebu Bekr'in elinden devesinin dizginleri düşerdi. Devenin bacaklarına vurup çöktürür ve (yere inip) dizginleri alırdı. Ona: "Bize söyleseydin biz sana verirdik" dediğimizde ise: "Sevdiğim Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) kimseden bir şey istemememi söyledi" karşılığını verirdi.

 

[Hasen]

 

Heysemi (4502) der ki: "Hadisi, İmam Ahmed rivayet etmiştir. İbn Ebi Muleyke, Ebu Bekr'e yetişmemiştir. İsnadında yer alan Abdullah b. el-Mu'emmel şaibelidir; ancak diğer bir yandan da güvenilir sayılmıştır."

 

 

2. Ebu Bekr

 

27329 (1) İbn Ebi Muleyke der ki: Ebu Bekr'e: "Ey Allah'ın halifesi!" denilince: "Ben Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) halifesiyim ve sadece onun halifesi olmaya bile razıyım" karşılığını verirdi.

 

[Hasen]

 

Diğer tahric: İbn Sa'd (3/183) rivayet etti. Heysemi (8941) der ki: "Hadisi İmam Ahmed rivayet etmiş olup, ravileri Sahih'in ravileridir. Ancak İbn Ebi Muleyke Ebi Bekr es-Sıddik'a yetişmemiştir."

 

 

 

27330 (2)- Abdullah b. Ebi Muleyke der ki: Ebu Bekr'e: "Ey Allah'ın halifesi!" denilince: "Ben Muhammed'in (Sallallahu aleyhi ve Sellem) halifesiyim ve sadece onun halifesi olmaya bile razıyım" karşılığını verirdi.

 

[Hasen]

 

 

3. Ebu Bekr

 

27331 (1) Ebu Berze el-Eslemi der ki: Adamın biri Ebu Bekr es-Sıddik'a kaba davranınca: "Onun boynunu vurayım mı 7" dedim. Ancak Ebu Bekr bana çıkıştı ve: "Sadece Resulullah'a (Sallallahu aleyhi ve Sellem) eziyetten dolayı kişi öldürüleb ilir" dedi.

 

[Sahih]

 

Diğer tahric: Bu kanalla Nesai (7/108), Ebu Ya'la (81, 82) ve Hakim, Müstedrek'te (4/354) rivayet ettiler.

 

 

 

27332 (2)- Ebu Berze el-Eslemi der ki: Ebu Bekr'in hilafeti zamanında yanındayken müslümanlardan bir adama kızdı. Adama aşırı bir şekilde öfkelendiğini gördüğümde: "Ey Resulullah'ın halifesi! Onun boynunu vurayım mı?" dedim. Ebu Bekr öldürme konusunu işitince konuyu değiştirip başka bir konuya girdi. Oradan ayrıldıktan sonra Ebu Bekr beni yanına çağırdı ve: "Ey Ebu Berze! Sen ne demiştin?" diye sordu. Ancak dediğim şeyi unuttuğum için ona: "Bana hatırlat" dedim. Bana: "Ne dediğini hatırlamıyor musun?" diye sorunca: "Vallahi hatırlamıyorum" karşılığını verdim. "Hani adama çok kızdığımı görünce ''Ey Resulullah'ın halifesi! Onun boyununu vurayım mı?'' demeni hatırlamıyor musun? Gerçekten de bunu yapacak mıydın?" deyince: "Vallahi yapacaktım! Şu an da emredersen yaparım" karşılığını verdim. Bunun üzerine: "Yazık sana! Muhammed (Sallallahu aleyhi ve Sellem) dışında hiç kimseye yapılan eziyetten dolayı birinin boynu vurulmaz" dedi.

 

[Sahih]

 

Diğer tahric: Ebu Davud (4363) ve Nesai (7/108-110) rivayet ettiler.

 

 

25- Ebu Bekr'in Zekesı ve ilmi

 

1. Ebu Bekr

 

27333- İbn Ebi'l-Mualla, babasından bildiriyor: Bir gün Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) hutbe verip: ''Bir adamı Rabbi; dünyada dilediği kadar yaşayıp ondan dilediğini yeme ile Rabbine kavuşması (ölüm) arasında muhayyer bırakınca bu kişi Rabbine kavuşmayı tercih etti" buyurdu. Bu söz üzerine Ebu Bekr ağlayınca ashab: "Şu ihtiyarın haline şaşırmıyor musunuz? Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), Rabbi tarafından dünyada yaşama ile Rabbine kavuşma arasında muhayyer bırakılınca Rabbini tercih eden salih insanı zikretti diye ağlamaya başladı" dediler. Ancak Ebu Bekr, Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) neyi kast ettiğini hepsinden iyi biliyordu. Ebu Bekr: "Ey Allah'ın Resulü! Biz sana mallarımızı ve çocuklarımızı feda ederiz" deyince, Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "İnsanlar içinde hem arkadaşlığı, hem de malıyla bana en cömert davranan kişi İbn Ebi Kuhafe'dir. Şayet kendime bir dost edinecek olsaydım İbn Ebi Kuhafe'yi dost edinirdim. Fakat aramızda muhabbet ve iman kardeşliği vardır. Onunla aramızda muhabbet ve iman kardeşliği vardır. Arkadaşınız (Nebiiniz) ise Allah'ın dostudur. ''

 

[Sahih]

 

Diğer tahric: Tirmizi (3659) rivayet etti.

25553 (2)'de tekrar etmiştir.

 

 

SONRAKİ