|
MÜSNED-İ HANBEL |
İSLAM ÖNCESİ |
ANA SAYFA
Kur’an Hadis Sözlük Biyografi
6- Ashabu'I-Uhdud
(Hendeklerin Sahipleri) Kıssası ve Beşikte iken Konuşan Bebek
1. Suheyb
24774 (1) Suheyb der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
şöyle buyurdu: ''Sizden önceki topluluklardan birinde, bir kral ve bu kralın da
bir sihirbazı vardı. Sihirbaz yaşlandığı zamanı krala: ''Ben artık yaşlandımı
ecelim de yaklaştı. Bana genç bir çocuk gönder de ona sihri öğreteyim'' dedi.
Kral da sihir öğretmesi için ona bir genç yolladı. Genç, sihirbazın yanına
giderken yolda bir rahiple karşılaştı ve rahibin yanında oturup onun sözlerini
dinledi. Rahibin sözlerini de çok beğendi. Ondan sonra da genç, sihirbazın
yanına her gidişinde rahibe uğrayıp yanında oturur, sihirbazın yanına gittiği
zaman da geç kaldığı için sihirbaz onu döver: ''Neden geciktin?'' diye
çıkışırdı. Evine gitmek için sihirbazın yanından ayrılınca yine rahibin yanına
gidip otururdu. Geç geldiği için ailesi de onu döver: ''Neden geciktin?'' diye çıkışırlardı.
Genç bu durumu rahibe şikayet edince, rahip ona: ''Sihirbaz seni döveceği zaman
ona: ''Ailem beni alıkoydu, ondan geç kaldım'' dersin. Ailen seni dövmek
istediği zaman da:
''Sihirbaz beni alıkoydu
'' dersin'' dedi.
Genç bu hal üzerindeyken
bir defasında insanları yollarından alıkoyan vahşi ve çok büyük hayvanla
karşılaştı. İçinden: ''Allah katında sihirbaz mı daha üstün yoksa rahip mi,
bunu işte bu gün öğreneceğim'' dedi. Sonra eline bir taş aldı ve: ''Allahım!
Eğer rahibin durumu senin için sihirbazın durumundan daha sevimli ve rızana
daha uygun ise bu taşla şu hayvanı öldür de insanlar yollarına gitsinler''
dedi. Ona taşı atınca hayvan öldü, insanlar da yollarına devam ettiler.
Sonra genç çocuk,
rahibin yanına gelince olanları ona anlattı. Rahib de ona: ''Evladım! Sen
benden daha üstün bir duruma gelmişsin. Ancak bazı belalara maruz kalacaksın ve
eğer kalırsan sakın benden kimseye bahsetme'' dedi. Genç çocuk, körleri
iyileştirmeye ve insanlara her türlü hastalığa karşı şifa dağıtmaya başlamıştı.
Kralın kör bir arkadaşı bunu duyunca gencin yanına birçok hediyeyle geldi ve:
''Eğer beni de iyileştirirsen buradaki her şey senin olsun!'' dedi. Genç ise:
''Ben kimseyi iyileştirmiyorum fakat Allah şifa veriyor. Sen de iman edersen,
senin için Allah'a dua ederim sana da şifa verir'' dedi. Adam iman edince, onun
için dua etti ve Allah ona şifa verdi. Sonra kralın yanına gelip her zaman
oturduğu yerde oturdu. Kralona: ''Ey filan! Tekrar görmeni kim sağladı?'' diye
sorunca, adam: ''Rabbim!'' karşılığını verdi. Kral: ''Ben mi?'' diye sorunca,
adam: ''Hayır, hem Rabbin hem de Rabbim olan Allab karşılığını verdi. Kral:
''Benden başka Rabbin var mı ki?'' diye sorunca, adam: ''Evet, var'' dedi. Bunu
söyleyince genç çocuğun adını verene kadar adam işkenceye tabi tutuldu.
Bunun üzerine kralı
genci yanına çağırdı. Ona: ''Evladım! Sihirde körleri ve alaca hastalarını
iyileştirecek dereceye ulaşmışsını birçok hastaya şifa veriyormuşsun'' deyince,
genç: ''Ben kimseyi iyileştirmiş değilimı ancak Allah iyileştiriyor''
karşılığını verdi. Kral: ''Ben mi?'' diye sorunca, genç: ''Hayır, Allah'dan
başka kimse şifa veremez'' karşılığını verdi. Kral: ''Benden başka Rabbin var
mı ki?'' diye sorunca, genç: ''Evet! Hem Rabbin hem de Rabbim olan Allah''
karşılığını verdi. Kral genci de yakalattı ve rahibin adını verene kadar ona da
işkence etti. Sonra rahibi yanına getirtti ve ona: ''Dininden çık!'' dedi ancak
rahip bunu kabul etmedi. Bunun üzerine bir testere getirildi ve başının orta
yerine konulup rahip ikiye kesildi, iki parça halinde yere düştü. Sonra kör
iken görmeye başlayan adam getirildi ve ona da: ''Dininden çık!'' dedi. Ancak o
da bunu kabul etmedi. Bunun üzerine bir testere getirildi ve başının orta
yerine konulup ikiye kesildi, iki parça halinde yere düştü.
Sonra genç çocuğa:
''Dininden çık!'' dedi. Çocuk da kabul etmeyince, kralonu bazı adamlarına
teslim etti ve onlara: ''Bunu filan dağa götürüp dağın tepesine kadar çıkarın.
Eğer dinini terk etmeyi yine kabul etmezse oradan aşağıya atın!'' dedi. Bunun
üzerine çocuğu dağın tepesine çıkardılar. Çocuk: ''Allahım! Dilediğin şekilde
beni bunların şerrinden koru'' diye dua edince dağ sallandı ve bütün adamlar
aşağıya düştü. Sonra çocuk yürüyerek kralın yanına geldi. Kralona:
''Yanındakilere ne oldu?'' diye sorunca, çocuk: ''Allah beni onlardan korudu''
dedi. Bunun üzerine kralonu başka adamlara teslim etti ve: ''Onu bir gemiye
bindirin ve denizin ortasına götürün. Şayet dininden dönmezse denize atm!''
emrini verdi. Adamlar genci alıp denizin ortasına kadar götürdüler. Genç çocuk:
''Allahım! Dilediğin şekilde beni bunların şerrinden koru!'' diye dua edince,
gemi devrildi ve bütün adamlar boğuldu. Sonra genç çocuk yürüyerek kralın
yanına geldi. Kral ona: ''Yanındakilere ne oldu?'' diye sorunca, genç çocuk:
''Allah beni onlardan korudu'' dedi.
Sonra krala: ''Sana
söyleyeceğim şeyi yapmadan sen beni öldüremezsin! Ama sana diyeceğim i yaparsan
öldürürsün'' dedi. Kral: ''Ne o?'' diye sorunca, genç: ''İnsanları bir yerde
topla ve beni de bir kütüğün üzerine bağla. Sonra benim ok torbamdan bir tane
ok alıp yayın kirişine koy ve: "Bu gencin Rabbi olan Allah'ın adıyla"
diyerek oku bana at. Şayet bu şekilde yaparsan beni öldürebilirsin'' dedi.
Bunun üzerine kral bütün insanları bir yerde topladı ve genci de bir kütüğe
bağladı. Sonra ok torbasından bir ok çekti, yayın kirişine yerleştirdi ve: ''Bu
gencin Rabbi olan Allah'ın adıyla'' deyip oku fırlattı. Ok gidip gencin
şakağına saplandı. Genç elini okun saplandığı yer olan şakağına koydu ve öldü.
İnsanlar bunu görünce:
''Bu gencin Rabbine iman ettik!'' demeye başladılar.
Kralın adamları:
''Korktuğun şey vardı ya! O korktuğun şeyi Allah bütün insanların eliyle başına
getirdi'' dediler. Bunun üzerine kral yol ağızlarında hendeklerin kazılmasını
emretti. Hendekler kazılıp içlerinde de ateşler yakıldı.
Kral: ''Dininden
dönenleri serbest bırakını dönmeyenıeri de ateşe atın!'' emrini verdi. Öyle
yapmaya başladılar. İnsanlar arasında kura çekiliyor ve öyle ateşe
atılıyorlardı. Nihayet yanında küçük çocuğuyla bir kadın geldi ve ateşe
düşmemek için geri çekilir gibi oldu. Bunun üzerine çocuğu: ''Anneciğim! Sabret
zira sen hak üzerindesin!'' dedi.''
[Sahih]
Diğer tahric: Müslim,
zühd 4/2299 (3005) ve Tirmizi, tefsir 5/437 (3340) rivayet ettiler.