MÜSNED-İ HANBEL

EHL-İ BEYT

 

ANA SAYFA      Kur’an      Hadis      Sözlük      Biyografi

 

19- Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in Eşi Ümmü Habibe

20- Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in Eşi Zeyneb binti Cahş

21- Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in Eşi Meymune binti'I-Haris

22- Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in Eşi Cüveyriye binti'I-Haris

23- Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in Eşi Safiyye binti Huyey

 

19- Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in Eşi Ümmü Habibe

 

1. ümmü Habibe

 

26235- Urve bildiriyor: "ümmü Habibe, Ubeydullah b. Cahş ile evliydi.

Ubeydullah da Necaşi'nin yanına hicret etmiş ve orada ölmüştü. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), ümmü Habibe Habeşistan'da iken onunla evlendi. Necaşi mehir olarak dört bin (dirhem veya dinar) vererek onu Resulullahlla (Sallallahu aleyhi ve Sellem) evlendirdi. Çeyizini de kendisi hazırlayıp Şurahbil b. Hasene ile Resulullah'a (Sallallahu aleyhi ve Sellem) gönderdi. Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) çeyiz olarak bir şey göndermedi, bunu tümüyle Necaşi karşıladı. Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in eşlerinin mehri de dört yüz dirhemdi."

 

[Sahih]

 

Diğer tahric: Ebu Davud (2107) ve Nesai (6/119) rivayet ettiler.

17762 (1)'de tekrar etmiştir.

 

 

20- Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in Eşi Zeyneb binti Cahş

 

1. Enes

 

26236- Enes der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), Zeyd b. Harise'nin yanına gelince karısı Zeyneb'i de gördü. Zeyd gelip karısı Zeyneb'ten yana şikayette bulununca: ''Allah'tan kork ve onu bırakma'' buyurdu. Sonrasında da: "Allah'ın nimet verdiği ve senin de nimetlendirdiğin kimseye: ''Eşini bırakma, Allah'tan sakın'' diyor, Allah'ın açığa vuracağı şeyi içinde saklıyordun. İnsanlardan çekiniyordun; oysa Allah'tan çekinmen daha uygundu. Sonunda Zeyd eşiyle ilgisini kestiğinde onu seninle evlendirdik"[Ahzab 37] ayeti nazil oldu. Burada eşten kasıt da Zeyneb'tir.

 

[Sahih]

 

Diğer tahric: Buhari (4787, 7420) ve Tirmizi (3212) rivayet ettiler.

21754 (l)'de tekrar etmiştir.

 

 

21- Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in Eşi Meymune binti'I-Haris

 

1. İbn Abbas

 

26237- İbn Abbas der ki: "Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem), Meymune binti'l-Haris'e talip oldu. Meymune bu işte Abbas'ı vekili tayin edince Abbas onu Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile evlendirdi.

 

[Sahih]

 

Diğer tahric: İbn Sa'd (8/95) rivayet etti.

 

 

22- Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in Eşi Cüveyriye binti'I-Haris

 

1. Hz. Aişe

 

26238- Hz. Aişe der ki: Resulullah (s.a.v.), Mustalik oğullarıyla yapılan savaşta elde edilen esirleri paylaştırınca Cüveyriye binti'l-Haris, Sabit b. Kays b. Şemmas'ın veya onun bir amcası oğlunun payına düşmüş ve onunla mükatebe (kendi bedelini ödeyip hür olacağına dair anlaşma) yapmıştı. Cüveyriye de çekici ve gören herkesi etkileyecek kadar güzel bir kadındı. Anlaşma bedeli konusunda Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e gelip yardım istedi. Vallahi gelip odamın kapısında durduğunu gördüğümde ondan hiç hoşlanmadım. Zira Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) de benim onda gördüğümü (güzelliğini) görecekti.

Cüveyriye: "Ey Allah'ın Resulü! Kavminin efendisi olan Haris b. Ebi Dırar'ın kızı Cüveyriye'yim. Başıma gelen musibeti sen de biliyorsun. Sabit b. Kays b. Şemmas'ın (veya amcası oğlunun) payına düştüm ve onunla mükatebe yaptım. Anlaşma bedeli konusunda senden yardım istemeye geldim" dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Bundan daha hayırlı bir şeyi ister misin?'' buyurunca, Cüveyriye: "Ey Allah'ın Resulü! Nedir o?" dedi. Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Anlaşma bedelini öderim, sonra da seninle evlenirim!'' buyurunca, Cüveyriye de: "Olur ey Allah'ın Resulü!" dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) de: ''0 zaman ben de anlaşma bedelini ödüyorum'' buyurdu. Müslümanlar Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in Cüveyriye ile evlendiğini duyunca ellerindeki esirleri "Bunlar Resulullah'ın akrabaları oldular" diyerek serbest bıraktılar. Cüveyriye sayesinde Mustalik oğullarından bu şekilde yüz aile azat edildi. Cüveyriye kadar kavmi için bereketler getiren başka bir kadın görmüş değilim.

 

[Sahih]

 

Diğer tahric: Ebu Davud (3931), İbnu'l-Carud (705), İbn Hibban (4054-5),Taberani, elMu'cemu'l-kebir'de (24/159) ve Hakim, Müstedrek'te (4/26) rivayet ettiler.

25254 (1)'de tekrar etmiştir.

 

 

23- Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in Eşi Safiyye binti Huyey

 

1. Enes b. Malik

 

26239 (1) Enes b. Malik bildiriyor: (Hayber savaşında esir edilen) Safiyye, Dihye el-Kelbi'nin payına düştü. "Ey Allah'ın Resulü! Dihye elKelbi'nin payına çok güzel bir cariye düştü" denilince yedi esir karşılığında onu satın aldı ve hazırlanıp iddetini bitirmesi için onu ünunü Süleym'in yanına verdi. Müslümanlar: "Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) onunla evlendi mi, yoksa onu kendine odalık olarak mı edindi bilemiyoruz" dediler. Dönüşe geçilince Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ona örtü giydirip bineğinin arkasına alınca müslümanlar onunla evlediğini anladılar.

Medine'ye yaklaştıklarında her zaman yaptıkları gibi Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) devesini hızlandırdı. Diğerleri de bineklerini hızlandırdılar. Ancak Hz. Nebi'in (Sallallahu aleyhi ve Sellem) devesi tökezleyince yere düştü, Safiyye de onunla birlikte yere düştü. Onları izleyen Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) diğer eşleri: "Allah bu yahudi kadını uzak tutsun!" demeye başladılar. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) hemen kalkıp onu örttü ve tekrar devesinin arkasına bindirdi.

 

[Sahih]

 

Diğer tahric: Buhari 1/479 (471) ve Müslim 2/1043 (1365) rivayet ettiler.

 

 

 

26240 (2)- Enes b. Malik der ki: "(Esirler arasında olan) Safiyye, Dihye'nin payına düştü ... " Sonrasında ravi bir öncekinin aynısını aktarır, ancak: "Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) onunla evlendiği zaman mala verıp gerdek için çadır kurdurdu" ibaresi geçmiştir.

 

[Sahih]

 

 

 

26241 (3)- Enes der ki: Hayber dönüşünde ben, Ebu Talha, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) birlikte gidiyorduk. Safiyye de Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in bineğinin arkasına binmişti. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in devesi tökezleyince hem Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), hem de arkasına binmiş olan Safiyye yere düştü. Ebu Talha hemen yanına gitti ve: "Ey Allah'ın Resulü! Allah beni sana feda etsin! Bir şeyin var mı?" diye sordu. -Ravi der ki: Ebu Talha'nın "Allah beni sana feda etsin" deyip demediğinden emin değilim.Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Bir şeyim yok! Sen kadına bak'' buyurdu. Ebu Talha yüzünü giysisiyle kapattı ve Safiyye'nin yanına gitti. Giysisini üzerine atıp yükünü düzeltti. Bineklerimize binip yola devam ettik. Ancak birimiz sağında, birimiz solunda olacak şekilde Resulullah'ı (Sallallahu aleyhi ve Sellem) aramıza aldık. Medine'nin üst taraflarına veya Hane'nin sırtlarına vardığımızda Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Allah'a dönerı ona tövbe eder ve ona kullukta bulunuruz. Sadece Rabbimize hamdederiz'' demeye başladı. Medine'ye girene kadar da bunları tekrarlayıp durdu.

 

[Sahih]

 

Diğer tahric: Son kısmını İbn Ebi Şeybe (2/520) ve Abdurrezzak 5/158 (9240) rivayet ettiler.

 

 

 

26242 (4)- Enes der ki: (Hayber dönüşünde) ben, Ebu Talha, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) birlikte gidiyorduk. Safiyye de Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in bineğinin arkasına binmişti. Yolda giderken Allah Resulü'nün (Sallallahu aleyhi ve Sellem) devesi tökezleyince hem Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), hem de arkasına binmiş olan Safiyye yere düştü. Ebu Talha hemen yanına gitti ve: "Ey Allah'ın Resulü! Bir şeyin var mı?" diye sordu. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Bir şeyim yok! Sen kadına bak'' buyurdu. Ebu Talha yüzünü giysisiyle kapattı ve Safiyye'nin yanına gitti. Giysisini düzeltince Safiyye kalktı. Ebu Talha yüklerini iyice düzelttikten sonra tekrar bindiler ve yolumuza devam ettik. Medine'nin üst taraflarına veya Harre'nin sırtlarına vardığımızda Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Allah'a dönerı ona tövbe eder ve sadece Rabbimize hamdederiz'' demeye başladı. Medine'ye girene kadar da bunları tekrarlayıp durdu.

 

[Sahih]

 

 

2. Enes

 

26243- Enes der ki: Safiyye, Hafsa'nın kendisi için: "Yahudinin kızı!" dediğinden haberdar olunca ağlamaya başladı. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yanına girip de ağladığını görünce: ''Neyin var?'' diye sordu. Safiyye: "Hafsa benim yahudi kızı olduğumu söylüyor" karşılığını verdi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Sen bir Nebiin kızısın (soyundansın), amcan da bir Nebidi, şimdi de bir Nebiin eşisin. Buna rağmen sana karşı neyle övünüyor?'' buyurdu. Sonra da Hafsa'ya: ''Ey Hafsa! Allah'tan kork, buyurdu.

 

[Sahih]

 

Diğer tahric: Tirmizi, menakib 5/709 (3894, "hasen sahih ğarib") rivayet etti.

 

 

3. Hz. Aişe

 

26244 (1) Hz. Aişe bildiriyor: Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in bir yolculuğunda biz de onunla beraberdik. Safiyye'nin bir devesi rahatsızlandı. Zeyneb'in de fazladan bir devesi vardı. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ona: ''Safiyye'nin devesi rahatsızlandı, senin develerden birini ona versen olmaz mı?'' buyurduğunda, Zeyneb: "Ben bu yahudiye mi vereceğim!" karşılığını verdi. Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bu karşılığına kızdı ve Zilhicce ayının kalan kısmı ile Muharrem ayı olmak üzere iki ay boyunca Zeyneb'den ayrı durdu. Öyle ki Zeyneb artık ihtiyacı kalmadığını düşünerek eşyaları ile yatağını kaldırdı. Günün birinde gün ortasında oturmuşken Allah Resulü'nün (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ona doğru gelen gölgesini gördü.

 

Amın der ki: "Bir defasında Hammad bunu bana Şumeyse kanalıyla Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'den (mürselolarak) rivayet ederken, daha sonra Şumeyse kanalıyla Aişe'den rivayet etti. Daha sonraları da bunu rivayet ederken bu olayın bir hac veya umre sırasında gerçekleştiğini zikretti ki sanırım Veda haccında olduğunu söylemişti."

 

[Sahih]

 

Diğer tahric: Ebu Davud, sünne 4/199 (4602) ve İbn Sa'd (8/90) rivayet ettiler.

 

 

 

26245 (2)- Hz. Aişe bildiriyor: Bir yolculukta Safıyye'nin bindiği deve rahasızlandı. Zeyneb'in de fazladan bir devesi vardı. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ona: ''Safiyye'nin devesi rahatsızlandı, senin develerden birini ona versen olmaz mı?'' buyurduğunda, Zeyneb: "Ben bu yahudiye mi vereceğim!" karşılığını verdi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bu karşılığına kızdı ve iki veya üç ay boyunca Zeyneb'den ayrı durdu. Öylekİ\Zeyneb artık onunla barışmayacağını düşünerek yatağını kaldırdı. dünün birinde gün ortasında oturmuşken Allah Resulü'nün (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ona doğru gelen gölgesini gördü. Bunun üzerine Zeyneb yatağı tekrar yerine koydu.

 

[Sahih]

 

 

SONRAKİ