|
MÜSNED-İ HANBEL |
DAVALAR VE HÜKÜMLER |
ANA SAYFA
Kur’an Hadis Sözlük Biyografi
9- Davalar, Deliller
ve Yemin Davacının Delilinin Olmadığı Durumlarda Davalının Yemin Etmesi
1. İbn Abbas
16632 (1) İbn Ebi Muleyke der ki: İbn Abbas, bana şöyle yazdı: ResululIah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) buyurdu ki: ''Şayet insanlara sadece iddialarına
göre hak verilecek olsaydı bazıları birilerinin kanı ve malında hak iddia
etmeye başlardı. Fakat davalı tarafın yemin etmesi gerekir. ''
[Sahih]
Diğer tahric: Müslim
(4490-1), Ebu Davud (3619), İbn Mace (2321), Tirmizi (1342) ve Nesai (8/248)
rivayet ettiler.
16633 (2)- İbn Ebi
Muleyke der ki: İbn Abbas, bana şöyle yazdı: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem): ''Davalı tarafın yemin etmesi gerekir. Çünkü insanlara sadece
iddialarına göre hak verilecek olsaydı birçok kişi birilerinin malı ve kanında
hak iddia etmeye başlardı'' buyurdu.
[Sahih]
16634 (3)- İbn Ebi
Muleyke'nin bildirdiğine göre İbn Abbas kendisine şöyle yazdı: Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Davalı tarafın yemin etmesi daha uygundur''
buyurdu.
[Sahih]
16635 (4)- İbn Ebi
Muleyke der ki: İbn Abbas'a mektup yazınca, cevap olarak bana şöyle yazdı:
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) buyurdu ki: ''Davalı tarafın yemin
etmesi gerekir. Çünkü insanlara sadece iddialarına göre hak verilecek olsaydı,
insanlar birilerinin malı ve kanında hak iddia etmeye başlardı.''
[Sahih]
16636 (5)- İbn Abbas der
ki: İki kişi Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanında davalaşınca,
Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) davacıdan delil istedi. Adam delil
gösteremeyince, davalının yemin etmesini istedi. Davalı: "Kendisinden
başka ilah olmayan Allah adına yemin ederim ki ... " şeklinde yemin
edince, Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Aksine sen (inkar ettiğin
şeyi) yaptın, ama ihlasla ''La ilahe illalah'' demen sebebiyle bağışlandın''
buyurdu.
[Sahih]
Diğer tahric: Ebu Davud
(32725, 3620) ve Nesai, es-Sünenu'l-kübra'da (5964-5) rivayet ettiler.
14358 (4)'te tekrar
etmiştir.
2. Vail b. Hucr
16637- Vail b. Hucr der ki: Ben Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem)'in yanındayken, iki kişi gelip bir arazi sebebiyle davalaştılar.
Birisi: "Ey Allah'ın Resulü! Bu adam Cahiliye döneminde arazime el
koydu" dedi. Bu kişi İmriu'l-Kays b. Abis el-Kindi'ydi. Hasmı ise Rabia b.
Abdan'dı. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), Kinde'li adama: ''Delilin
var mı?'' diye sorunca, Kinde'li: "Hayır" cevabını verdi. Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''0 zaman davalı yemin eder'' buyurunca,
Kinde'li: "O zaman malımı alır" dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi
ve Sellem): ''Bundan başka hakkın yok'' buyurdu. Rabia yemin edeceği zaman
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Kim başkasına ait bir araziyi
gasbederse kıyamet gününde huzura Allah kendisine öfkeli bir şekilde çıkar''
buyurdu.
[Sahih]
Diğer tahric: Müslim
(275-6), Ebu Davud (3245, 3623), Tirmizi (1340) ve Nesai, es-Sünenu'l-kübra'da
(5948) rivayet ettiler.
3. İbn Mes'ud
16638- Abdullah (b. Mes'ud) der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi
ve Sellem) şöyle buyurdu: ''Kim, müslüman birinin malını elde etmek için yalan
yere yemin ederse, Allah o kişiyi öfkeli bir halde huzuruna alır. ''
Abdullah'tan bunu duyan Eş' as dedi ki: "Vallahi, bu söz benim hakkımda
söylenmiştir. Yahudinin biriyle bir tarla sorunumuz vardı. Yahudi tarlada olan
hakkımı inkar edince onu Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e şikayet
ettim. Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Bu konuda kanıt'ın var
mı?'' diye sorunca, ben: "Hayır, yok" cevabını verdim. Yahudiye: ''0
zaman tarlada bunun hakkı olmadığına yemin et'' buyurdu. Ben: "Yahudi
yemin eder ve tarlayı alır" deyince, "Şüphesiz, Allah'a verdikleri
sözü ve yeminlerini az bir karşılığa değişenler var ya, işte onların ahirette
bir payı yoktur. Allah, kıyamet günü onlarla konuşmayacak, onlara bakmayacak ve
onları temizlemeyecektir. Onlar için elem dolu bir azap vardır"[Al-i Imran
77] ayeti üazil oldu.
[Sahih]
Diğer tahric: Buhari
(2416, 2417, 2666-7) ve Müslim (138) rivayet ettiler.
14103 (5)'te tekrar
etmiştir.
4. Ebu Musa
16639- Ebu Musa der ki: Biri Hadramut'tan olan iki kişi Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanında bir tarla sebebiyle davalaştılar. Hz.
Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) birinin yemin etmesini isteyince, diğeri
öfkelenerek: "O zaman yemin edip tarlamı elimden alır" dedi. Bunun
üzerine Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Eğer bu kişi tarlayı haksız
yere almışsa, kıyamet günü Allah'ın, yüzlerine bakmayacağı, temize
çıkarmayacağı ve elem verici bir azaba maruz kalan kişilerden olur'' buyurunca,
diğer adam korkarak adamın tarlasını geri verdi.
[Sahih]
Diğer tahric: İbn Ebi
Şeybe (7/3-4), Abd b. Humeyd (538) ve Ebu Ya'la (7274) rivayet ettiler.
Heysemi (4/179) Ahmed'in
ravilerinin güvenilir olduğunu söyledi.