|
MÜSNED-İ HANBEL |
CUMA GÜNÜ VE NAMAZI |
DEVAM: 13- Hutbe Verilirken Konuşmanın Yasak Olması;
Gerektiğinde Hutbenin Kesilmesi veya Hutbe Veren imamla Konuşulması
3. Ebu'd-Derda
7746 (1) Ebu'd-Derda der ki: Bir cuma günü Resulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) minberde hutbe verirken bir ayet okudu. Yanımda bulunan Ubey
b. Ka'b'a: "Ey Ubey! Bu ayet ne zaman nazil oldu?" diye sordum, ama
Ubey cevap vermedi. Bir daha sorduğumda yine cevap vermedi. Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) minberden inince de bana: "Bu cumadan elinde
kalan sadece bu konuşman oldu" dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem) namazı kıldırdıktan sonra yanına geldim ve: "Ey Allah'ın Resulü!
Hutbede bir ayet okudun. Yanımda oturan Ubey b. Ka'b'a bu ayet'in ne zaman
nazil olduğunu sorduğumda bana cevap vermedi. Sen indikten sonra da bu cumadan
elimde konuşmamdan başka bir şey kalmadığını söyledi" dedim. Allah Resulü
(Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Ubey doğru söylemiş. İmamın hutbede
konuştuğunu işittiğin zaman bitirene kadar susup dinle'' dedi.
[-Sahihtir-]
Diğer tahric: İbn Mace 1/352 (1111) ve Beyhaki (3/220)
rivayet ettiler.
7747 (2)-Z Ata b. Yesar bildiriyor: Resulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) cuma hutbesinde Tevbe Suresi'ni okudu ve Allah'ın hesabı ile
azabını hatırlattı. Tam karşısında da Ubey b. Ka'b, Ebu'd-Derda ve Ebu Zer
oturuyordu. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) Tevbe Suresi'ni okuyunca
içlerinden biri (Ebu'd-Derda) Ubey'yi dürterek: "Bu sure ne zaman nazil
oldu? Zira ilk defa duyuyorum" dedi. Ancak Ubey "sus" anlamında
ona işaret etti. (Ebu'd-Derda der ki:) Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
namazı bitirdikten sonra Ubey'ye: "Sana bu surenin ne zaman nazil olduğunu
sordum ama b ana cevap vermedin" dediğimde, Ubey:
"Bugün kıldığın namazdan (Cuma namazından) konuşmandan
başka bir şeyelde edemedin" dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem)'e gidip olanları anlattım ve Ubey'in söylediğini aktardım. Allah Resulü
(Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Ubey doğru söylemiş''buyurdu.
[-Sahihtir-]
Diğer tahric: İbn Mace 1/352 (1111) rivayet etti.
Heysemi: "İsnad! sahiht, ravileri güvenilirdir"
demiştir.