MÜSNED-İ HANBEL

YOLCULUK ADABI VE İBADET

 

DEVAM: 3- Yolculukta Yoldaş Edinmek ve Bunun Sebebi

 

4. Ebu Hureyre (r.a.)

 

6629 (1) Ebu Hureyre (r.a.) der ki: "Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), kendilerini kadınlara benzeten erkekler ile kendilerini erkeklere benzeten kadınlara ve çölde tek başlarına yolculuğa çıkanlara lanet etti."

 

[-Sahihtir-]

 

Diğer tahric: Beyhaki, Şuab'da (4728) zikretmişlerdir.

 

 

 

6630 (2)- Ebu Hureyre (r.a.) der ki: "Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), kendilerini kadınlara benzeten erkekler ile kendilerini erkeklere benzeten kadınlara lanet etti. Erkeklerden: ''Asla evlenmeyeceğim!'' deyip de kadınlardan uzak duranlar ile kadınlardan aynı şeyi söyleyip erkeklerden uzak duranlara lanet etti. Çölde tek başlarına yolculuğa çıkanlara lanet etti. Bu durum Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in ashabının zoruna gitti ki hoşnutsuzlukları yüzlerine bile yansıdı. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yolculuk sırasında geceyi tek başlarına geçirenlere de lanet etti."

 

[-Sahihtir-]

 

 

 

6631- Abdullah b. Amr b. el-Fağva el-Huzaİ, babasından bildiriyor: Fetih'ten sonra Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) beni çağırdı ve Mekke'de, Kureyşliler arasında dağıtması için Ebu Süfyan'a benimle bir miktar mal göndermek istedi. Bana: ''Kendine bir yol arkadaşı bul!'' buyurdu. Daha sonra yanıma Amr b. Umeyye ed-Damri geldi ve: "Öğrendiğime göre Mekke'ye çıkmak istiyorsun ve bunun için de bir yol arkadaşı arıyormuşsun" dedi. "Evet!" karşılığını verdiğimde, bana: "Ben senin arkadaşın olurum" dedi. Bunun üzerine Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanına gelerek: "Kendime bir arkadaş buldum" dedim. ''Kim?'' diye sorunca: "Amr b. Umeyye ed-Damri" dedim. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Kabilesinin bulunduğu o yerlere ulaştığınız zaman ona karşı ihtiyatlı ol. Zira Ağabiyin de olsa ihtiyatlı davran'' derler'' buyurdu.

 

Sonra Amr ile yola çıktık. Ebva'ya vardığımızda Amr bana: "Veddan'da bulunan kabilemle bir işim var, beni az bekle" deyince, ben: "Yolun açık olsun" dedim. Ancak dönüp gittiğinde aklıma Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in sözü geldi ve hemen devemi hızlandırıp oradan uzaklaştım. Esafir denilen yere vardığımda kabilesinden olan bir grupla birlikte yolumu kesmeye çalıştığını gördüm. Ben devemi daha da hızlandırarak onları aştım. Benim kendilerini geçtiğimi görünce yanındakiler ayrıldılar. Kendisi de yanıma gelince: "Kabilemle az işim vardı" dedi. "Tamam" karşılığını verip yola devam ettik. Mekke'ye geldiğimizde malı Ebu Süfyan'a verdim.

 

[Hasen]

 

Diğer tahric: Ebu Davud, edeb 4/267 (4861) rivayet etti.

 

 

SONRAKİ