MÜSNED-İ HANBEL |
İMAN VE İSLAM |
DEVAM: 12- Şehadette
Bulunma; Şehadetin. Kişiyi Müslüman Yapması ve Canını Koruması
6. Enes b. Malik
(radiyallahu anh)
337 (1) Enes b. Malik bildiriyor: İtban gözlerinden rahatsızlandı. Resulullah
(sallallahu aleyhi ve sellem)'e haber gönderip rahatsız olduğunu bildirdi ve:
"Ey Allah'ın Resulü! Evime gelip de namaz kıl ki namaz kıldığın yeri
kendime namazgah edineyim" dedi. Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem)
ashabından bir grupla İtban'ın evine geldi. Kendisi namaza durunca ashabı da
münafıklardan yana çektiklerini aralarında konuşmaya başladılar. Bu yönde
sıkıntıların çoğunun Malik b. Duheyşem tarafından kaynaklandığını dile
getirdiler. Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) namazını bitirince onlara
döndü ve: ''Bu adam Allah'tan başka ilah olmadığına, benim de Allah Resulü
olduğuma şehadet etmiyor mu? diye sordu. Ashab'dan biri: "Evet, ama
içinden gelerek etmiyor" karşılığını verince, Nebi (sallallahu aleyhi ve
sellem): ''Allah'tan başka ilah olmadığına, benim de Allah Resulü olduğuma
şehadet eden kişiye cehennem ateşi dokunmaz'' veya: ''Allah'tan başka ilah
olmadığına, benim de Allah Resulü olduğuma şehadet eden kişi cehenneme girmez''
buyurdu. [Sahih]
Diğer tahric: Buhari,
salat 1/519 (425) ve Müslim, iman 1/61 (33)
338 (2) Enes b. Malik bildiriyor: İtban b. Malik görme yetisini
kaybedince: "Ey Allah'ın Resulü! Gelip evimde namaz kılar mısın? Namaz
kıldığın yeri kendime namazgah edinirim" dedi. Allah Resulü (sallallahu
aleyhi ve sellem) de gelip İtban'ın evinde namaz kıldı. İtban'ın da kabilesi
Resulullah (s.a.v.)'in yanında toplandılar. Malik b. ed-Duhşum'u anıp: "Ey
Allah'ın Resulü! Şöyle şöyle şeyler yapıyor" diyerek münafık biri olduğunu
ima ettiler. Allah Resulü (s.a.v.): "Allah'tan başka ilah olmadığına,
benim de Allah Resulü olduğuma şehadet etmiyor mu?'' diye sorunca, onlar:
"Evet, ediyor" dediler. Bunun üzerine Allah Resulü (sallallahu aleyhi
ve sellem): ''Canım elinde olan'a yemin olsun ki bunu samimi bir şekilde
söyleyen kul'a cehennem ateşi haram kılınır'' buyurdu. [Sahih]