musannef

Abdurrezzak

Şahidlikler

 

ANA SAYFA      Kur’an      Hadis      Sözlük      Biyografi

 

Suçlananın, Zulmedenin ve Zanlının Şahitliği

 

15360 İbn Cüreyc der ki: Amr b. Şuayb: "Yüce Allah iki adaletli şahit tutulmasını emretti" dedikten sonra: "Şüphesiz, Allah'a verdikleri sözü ve yeminlerini az bir karşılığa değişenler var ya, işte onların ahirette bir payı yoktur. Allah, kıyamet günü onlarla konuşmayacak, onlara bakmayacak ve onları temizlemeyecektir. Onlar için elem dolu bir azap vardır"[Al-i İmran, 77] ayetini okudu. Sonra: "Kişi şahitlik edeceği şeye baksın ve şahitliğin arkasında neler olduğunu düşünsün" dedi.

 

 

 

15361- Mansur der ki: ibrahim(-i Nehai)'ye: "Müslümanlardan adil / dürüst olanlar kimlerdir?" diye sorduğumda: "Haklarında şüphe edildiği görülmeyen kişilerdir" karşılığını verdi.

 

 

 

15362- ishak b. Raşid, babasından bildiriyor: Ömer b. Abdilazız (valilere) şöyle yazdı: "Ancak itham edilmemiş adil kişilerin şahitliği kabul edilir. Bize ulaşana göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Hain erkeğin, hain kadının, kardeşine karşı kin besleyen kişinin şahittiği ve İslam'da bid'at çıkaran erkeğin ve kadının şahitliği kabul olunmaz'' buyurmuştur."

 

 

 

15363- Ömer b. Abdilazız der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Hain erkeğin, hain kadının, kardeşine karşı kin besleyen kişinin şahittiği ve İslam'da bid'at çıkaran erkeğin ve kadının şahittiği kabul olunmaz" buyurmuştur.

 

 

 

15364- Amr b. Şuayb, babasından, o da dedesinden bildirir: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Hain erkeğin, hain kadının, kardeşine karşı kin besleyen kişinin ve kani'in Ehl-i Beyte (veya aileye) şahittiği kabul olunmaz. Fakat başkaları için yaptıkları tanıklık geçerlidir" buyurmuştur. (Ravi) der ki: Kani, Ehli-Beyt'in (ailenin) kendilerine harcamada bulunduğu kişilerdir (hizmetçi ve işçilerdir).

 

Tahric: Ebu Davud (s. 506), Hafs b. Ömer kanalıyla Muhammed b. Raşid'den ve İbn Mace (2366) rivayet ettiler.

 

 

 

15365- Ebu Hureyre der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Hasmın ve zanlı kişinin şahadeti caiz değildir" diye nida etmesi için bir münadiyi çarşıya gönderdi.  "Zanl, kişi kimdir?" diye sorulunca, Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem): 'Dini açıdan suçlamaya maruz kalmış kişidir" buyurdu.

 

Tahric: Beyhaki (10/201), Muhammed b. Zeyd b. Muhacir kanalıyla Talha'dan mürsel olarak rivayet etti.  Ebu Davudı Merasil'inde (422) rivayet etti.

 

 

 

15366- Abdurrahman b. Ferruh bildiriyor: Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Zanlı kişinin (dini zayıf olanın veya soyunu gerçeğinden başkalarına nisbet edenin), kişinin düşman olduğu kişiye karşı ve akılsız kişinin şahitliği caiz değildir" buyurmuştur.

 

Tahric: Ebu Davud, Merasil'inde (423), "İbn Ebi Zi'b-Abdurrahman b. el-A'rec" kanalıyla mursel olarak rivayet etti.

 

 

 

15367- Amr b. şuayb der ki: Allah ve Resulü: "Hain erkeğin, hain kadının ve hasmın kin beslediği kişiye karşı şahittiği kabul olunmaz" diye hükmettiler.

 

Tahric: Beyhaki (10/201), "Ka'nebi-A'rec" kanalıyla rivayet etti.

 

 

 

15368- ibrahım(-i NehaI): "Talakta, ne zanlının ne de suçlayanın şahitliği caiz değildir" dedi.

 

 

 

15369- ismail bir kişiden bildirir: "Bir kişi (Kadı) Şureyh'in yanında şahitlik etti ve Şureyh bu kişinin arkadaşının lehine hüküm verdi. Ancak hasım kalkıp Şureyh'e durumu anlatmak isteyince şahitlik eden kişi onu geri çekti. 'Bunun üzerine Şureyh bu kişinin şahitliğini geçersiz saydı."

 

Tahric: Veki', Ahbaru'l-Kudatta (2/315)1 Habıb b. Ebi Sabit kanalıyla başka bir lafızla rivayet etti.

 

 

 

15370- A'meş, Umare veya Yahya kanalıyla bildiriyor: Kolları dar olan kaban giymiş bir adam (Kadı) Şureyh'in yanında şahitlik etti. Şureyh bu kişiye: "Namaz kılabiliyor musun?" diye sorunca, adam: "Evet" karşılığını verdi. "Abdest alabiliyor musun?" diye sorunca, adam yine: "Evet" karşılığını verdi. Şureyh: "Nasıl abdest almaktasın?" diye sorunca, adam abest almak için ellerini kabanın kollarından çıkarmak istedi, ama çıkaramadı. Bunun üzerine Şureyh bu kişinin şahitliğini kabul etmedi. 

 

Tahric: Farklı kanallarla Veki'ı Ahbaru'l-Kudat'ta (2/300, 368) rivayet etti.

 

 

 

15371- Muhammed (b. Sirin) der ki: (Kadı) Şureyh'in şöyle dediğini işittim: "Hasmın, ortağın, borcu ödeyecek kişinin, şahitliğiyle kar elde edecek kişinin ve şüphelinin senin aleyhinde edecekleri şahitliği kabul etmem. (Hüküm verecek olan kişi olarak) sen de getirilen şahidin durumunu sor. Şayet: "Nasıl biri olduğunu Allah bilir" derlerse, doğrusunu Allah bilir, ama: "Durumu hakkında şüphedeyiz" demekten çekindikleri için:

"Durumunu Allah bilir" diyorlardır. Durumu şüpheli olan birinin de şahitliği geçerli olmaz. Ancak şahit hakkında: "Bildiğimiz kadarıyla bu kişi adalet sahibi ve kendisinden razı olunacak biridir" denilirse şahitlikleri kabul edilir."

 

Tahric: Veki', Ahbaru'l-Kudat'ta (2/341) Hammad b. Zeyd kanalıyla Eyyub'dan rivayet etti.

 

 

 

15372- (Kadı) Şureyh der ki: "Karşı tarafın şahidinin kötü biri olduğunu söyleyen hasmın, şahitliğiyle kar elde edecek kişinin, kölenin, işçinin, ortağın aleyhte edecekleri şahitliği kabul etmem. (Hüküm verecek olan kişi olarak) Sen de getirilen şahidin durumunu sor. Şayet: "Nasıl biri olduğunu Allah bilir" derlerse, doğrusunu Allah bilir ama: "Durumu hakkında şüphedeyiz" demekten çekindikleri için: "Durumunu Allah bilir" diyorlardır. Durumu şüpheli olan birinin de şahitliği geçerli olmaz. Ancak şahit hakkında:

"Bildiğimiz kadarıyla dürüstlük sahibi bir müslümandır" derlerse inşaallah öyledir.

 

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

 

A'ma'nın (kör'ün) Şahitliği