30- ŞAHİDLİĞİ CAİZ
OLMAYANLARIN BABI
حدّثنا
أَيُّوب بْنَ
محنمد
الرَّقِّيُّ.
ثنا مَعْمَرُ
بْنُ
سُلَيْمَانُ.ح
وَ حدّثَنَا مُحَمَّد
بْنُ يَحْيَى.
ثنا يزِيدُ
بْنُ هارُونَ؛
قَالا: ثنا
حَجَّاجُ
بْنُ أَرْطَاةَ
عَنْ عَمْرِو
بْنِ
شُعَيْبٍ،
عَنْ
أَبِيهِ،
عَنْ
جَدِّهِ؛
قَالَ: قَالَ
رَسُولُ
اللّهِ : ((لاَ
تَجُوزُ
شَهَادَةُ
خَائِنٍ وَ لاخَائِنَةٍ،
وَلاَمَحْدُودٍ
فِي الإسْلاَمِ،
وَلا ذِي
غِمْرٍ عَلَى
أَخِيهِ)).
في الزوائد:
في إسناده
حجاج بْنِ
أرطاة وكان يدلّس
وقد رواه
بالعنعنة.
ورواه
الترمذيّ
عَنْ عَائِشَةَ
رضي الله
عنها.
Amr bin Şuayb'ın
dedesi (İbn Amr) (r.a.)'den rivayet edildiğine göre; Resulullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu, demiştir: «Hâin erkeğin, hâin kadının,
İslâmiyet'te had cezasına çarptırılmış olan kimsenin şâhidiiği ve kin ile
husûmet sahibinin, husûmet beslediği kişi aleyhinde şâhidlik etmesi caiz
değildir.»
Not: Zevaid'de
şöyle denilmiştir: Bunun senedinde Haccac bin Ertat vardır. Bu ravi tedIis
ederdi. Bunu da an'ane ile rivayet etmiştir. Tirmizi bu hadisi Aişe
(r.anha)'dan rivayet etmiştir.
Bu hadis Zevaid
türünden sayılmıştır. Halbuki Ebu Davud da, bunu az bir değişiklikle rivayet
etmiştir.
EBU DAVUD HADİSİ VE İZAH İÇİN TIKLA