32- SELAM'DAN SONRA
OKUNAN (ZİKİR VE DUA) BABI
حَدَّثَنَا
أَبُو بَكْر
بْنُ أَبِي
شَيْبَة.
حَدَّثَنَا
أبو معاوية. ح
وحَدَّثَنَا
مُحَمَّد بْن
عَبْد الملك
ابن أبي
الشوارب. حَدَّثَنَا
عَبْدُ
الواحد بن
زياد. قَالَ:
حَدَّثَنَا
عاصم الأحول،
عَن عَبْد
اللّه بْن
الحارث، عَن
عائشة؛ قالت:
-
كان رَسُول
اللَّهِ
صَلَى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسلَّمْ إذا
سلم لم يقعد
إلا مقدار ما
يقول: ((اللهم
أنت السلام
ومنك السلام.
تباركت يا ذا
الجلال
والإكرام)).
Aişe (r.anha)'dan
şöyle demiştir: Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) (namazın bitiminde)
selam verince ancak;
اللهم
أنت السلام
ومنك السلام.
تباركت يا ذا
الجلال
والإكرام diyecek kadar otururdu.
Latin
harfleriyle: Allahumme ente’s-selam ve minke’s-selam tebarekte ya ze’l-celali
ve’l-ikram
Diğer
tahric: Müslim, Tirmizi, Ebu Davud ve
Nesai rivayet etmişlerdir.
AÇIKLAMA: Nebi (s.a.v.)'in okudugu zikrin manası; ..
Allah'ım! Sen selamsın; Selam (= selamet) de ancak sendendir. Hayır ve iyiliğin pek çoktur. Ey azarnet ve
ihsan sahibi!''
Selam: Allah
Teala'nın yüce isimlerindendir. Manası ise, musibetIerden, afetlerden ve her
çeşit noksanlıklardan pak ve emin demektir.
EI-Menhel
yazarının beyanına göre bazıları: 'Selam: Dünyada Nebileri, Cennette de
mü'minleri selamlayandır,' demişlerdir.
Hadiste geçen
ikinci 'Selam' kelimesi ise Allah Teala'nın ismi anlamında kullanılmamıştır.
Manası dünya ve ahiretteki afetlerden emin olmaktır.
Hadisteki
''Tebarekte'' cümlesi çeşitli şekillerde manalandırılmıştır.
EI-Menhel
yazarına göre bu cümlenin manası: 'Hayır ve iyiliğin pek çoktur.' demektir.
Tuhfetü'l-Ahvezi'ye
göre ise manası şöyledir: 'Çok yücesin, pek azametlisin.'
Tuhfetü'l-Ahvezi
yazarı bu hadisin izahında derki: 'Hadisten maksad, Nebi (s.a.v.)'in selamdan
sonra, bazen ancak anılan zikri okuyacak kadar oturur olduğunu bildirmektir.
Çünkü bazen bu miktardan fazla oturduğu sabittir.
Sindi: de: Nebi
(s.a.v.)'in selamdan sonra anılan zikri okuyacak kadar, duruşunu bozmadığı ve
bundan sonra kıble istikametinden döndüğü ifade edilmek istenmiştir. Açık olan
yorum budur. Çünkü O'nun daima sabah namazından sonra güneş doguncaya kadar
yerinde oturduğu sabittir, demiştir.
EI-Menhel
yazarı da. bu hadisi açıklarken: -Resulullah (s.a.v.) namazda selam verdikten
sonra henüz duruşunu bozmayıp kıbleye doğru oturmuş iken, bu zikri okurdu.''
demiştir.
HADİSİN FIKIH
YÖNÜ :
1- Namazdan
sonra bu zikri okumak meşrudur.
2- Selamdan
sonra bu zikir akununcaya kadar kişi durumunu bozmamalıdır.