Sahih

İbn Hibban

 

REKAİK

 

ANA SAYFA      Kur’an      Hadis      Sözlük      Biyografi

 

Bab: Tövbe

 

Pişmanlığın Tövbe Sayıldığına Delalet Eden Haber

 

611- Ebu Said el-Hudri'nin bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur: "Sizden önceki ümmetlerden bir adam doksan dokuz kişiyi öldürmüştü. Adam (tövbe etmek isteyip) yeryüzünün en alim adamını sorunca onu bir rahibe gönderdiler. Yanına gidip: ‘‘Doksan dokuz kişiyi öldürdüm. Tövbe etme hakkım var mı?’‘ diye sorunca, rahip: ‘‘Hayır!’‘ karşılığını verdi. Bunun üzerine adam onu da öldürdü ve öldürdüğü kişi sayısını yüze tamamladı. Sonrasında yeryüzü halkının en bilginini soruşturduğunda onu alim olan başka bir adama gönderdiler. Alime gidip: ‘‘Yüz kişiyi öldürdüm. Tövbe etme hakkım var mı?" diye sorunca, alim olan kişi: ‘‘Evet, var! Tövbe etmene ne engel olabilir ki? Falan yere git. Orada Allah'a ibadet eden insanlar var. Onlarla birlikte Allah'a ibadet et ve kendi mekanına bir daha dönme. Zira kötülüğü çok olan bir mekanın var’‘ dedi. Adam denildiği gibi yola çıkınca yolun ortasında eceli geldi. Eceli gelince ruhunu kimin alacağı konusunda rahmet melekleri ile azap melekleri çekişmeye başladılar. Rahmet melekleri: ‘‘Adam tövbe etmiş ve Allah'a yönelmiş bir şekilde Allah'a geldi’‘ derken, azap melekleri: ‘‘Henüz hayırlı tek bir amelde bulunmuş değil’‘ diyordu. (Allah tarafından) adam suretinde bir melek gelince onu aralarında hakem yaptılar. Melek: ‘‘Hangi arazi daha yakın olduğuna bakın. Hangisine yakınsa o taraftan sayılır'' dedi. Mesafeyi ölçtüklerinde de gittiği mekana daha yakın olduğunu gördüler. Bunun üzerine adamın ruhunu rahmet melekleri aldı.''

 

[Tahric:] Elbani: Sahih (et-Ta'liku'r-rağib 4/77); Şuayb: İsnadı Buhari ve Müslim'in şartlarına göre sahihtir. Ahmed 3/20, 3/72; Müslim 2766/46; İbn Mace 2622; Bak hadis no: 615.

 

 

Zikri Geçen Ebu Said Hadisinin Sıhhatine Delalet Eden insanların Merfu Olarak Naklettiği Haber

 

612- Hayseme der ki: ibn Mes'ud'a: "Sen, Allah Resulü'nün (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ‘‘Pişmanlık, tövbedir’‘ buyurduğunu işittin mi?" diye sorulunca: "Evet" karşılığını verdi.

 

[Tahric:] Elbani: Sahih (er-Ravdu'n-nadrr 642); Şuayb: Ravileri Sahih ricalidir. Ahmed 1/433; İbn Mace 4252; Bak hadis no: 614.

 

 

 

Zikrettiğimiz Hususun Doğruluğuna Delalet Eden ikinci Haber

 

613- Humeyd et-Tavil der ki: Enes b. Malik'e: "Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ‘‘Pişman olmak, tövbe etmek demektir’‘ buyurdu mu?" diye sorduğumda: "Evet" karşılığını verdi.

 

[Tahric:] Elbani: Sahih (er-Ravdu'n-nadır 642); Şuayb: Ravileri Sahih ricalidir.

 

 

 

614- ibn Mes'ud der ki: Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Pişmanlık, tövbedir'' buyurdu.

 

[Tahric:] Elbani: Sahih (er-Ravdu'n-nadir 642). Bak hadis no: 612.

 

 

 

Günahlarının Bağışlanması Umuduyla Kişinin işlediği Kusurlardan Dolayı Devamlı Olarak Pişmanlık ve Teessüf içinde Olmasının Gerekliliği

 

615- Ebu Said'in bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "israil oğullarından doksan dokuz insan öldürmüş bir adam vardı. Daha sonra çıkıp araştırmaya başladı. Bir rahibin yanına giderek ona; ‘‘Tövbe (etse)m kabul olur mu?’‘ sorup ta rahip: ‘‘Hayır’‘ deyince, onu da öldürdü, ama yine araştırmaya devam etti. Bir adam ona: ‘‘Falan kasabaya git’‘ dedi. Fakat (yolda iken) ölüm ona yetişti ve öldü. Rahmet melekleri ile azap melekleri onun hakkında anlaşmazlığa düştü. Yüce Allah bu (taraftaki) yere: ''Yaklaş!'' diye, ötekine de: ‘‘Uzaklaş!’‘ diye vahyetti. Sonra: ‘‘Bu ikisi arasındakini ölçün’‘ dedi. Bu (gideceği) kasabaya bir karış daha yakın olduğu görüldü. Bu sebeple günahları bağışlandı."

 

[Tahric:] Elbani: Sahih (et-Ta'liku'r-rağib 610); Şuayb: İsnadı Buhari ve Müslim'in şartlarına göre sahihtir. Buhari3470; Müslim 2766/48; Bak hadis no: 611.

 

 

 

Kişiye Yanılgı ve Hatasından Dönüp Tövbe Etmesinin Gerekmesi

 

616- Ebu Said el-Hudri'nin naklettiğine göre, Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "Mümin ile iman bir at ile bağlandığı yere benzer. At döner dolaşır ve bağlı olduğu yere geri döner. Mümin de hata eder ve ama imana geri döner. Yemeklerinizi takva sahiplerine yedirip iyiliklerinizi de müminlere yapınız."

 

[Tahric:] Elbani: Zayıf (et-Ta'liku'r-rağib 4/74); Şuayb: İsnadı zayıftır. Ahmed 3/55.

 

 

 

Kişinin Çeşitli Zaman ve Durumlar Karşısında Tövbe Yapmayı Elden Bırakmamasının Müstehaplığı

 

617- Enes der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "Kulunun tövbe etmesinden dolayı Allah'ın duyduğu memnuniyet, sizden birinin ıssız çölde kaybettiği devesini (uzun süre arayıp uyuduktan sonra) uyandığında bulduğu zamanki sevincinden çok daha fazladır.''

 

[Tahric:] Elbani: Sahih (Muhtasar Müslim 1917); Şuayb: İsnadı Buhari ve Müshm'in şartlarına göre sahihtir. Ahİned 3/213; Buhari6309; Müslim 2747/8.

 

 

 

Üstte ki Kıssada Bahsi Geçen Kayıp Devenin Vasfı

 

618- Abdullah b. Mes'ud) der ki: Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "Allah, sizin tövbenize, ıssız bir arazide, yiyeceği azığı ve eşyaları üzerinde olan bineğini kaybeden, ölüm kendisine gelinceye kadar onu arayıp: ‘‘Bineğimi kaybettiğim yere dönüp orada öleyim’‘ diyerek geri dönüp uykuya dalan ve uyandığında bineğinin üzerindeki yemeği, suyu azığı ve eşyalarıyla başucunda durduğunu gören kişinin sevincinden daha çok sevinir,"

 

[Tahric:] Elbani: Sahih (Sahih Tirmizi 2628); Şuayb: İsnadı Buhari: ve Müslim'in şartlarına göre sahihtir. Ahmed 1/383; Buhari 6308; Müslim 2744/3; Tirmizi 2498.

 

 

 

Kişiye Tüm işlerinde Tövbeyi Elden Bırakmamasının Gerekmesi

 

619- Ebu Zer el-Gifari'nin Resulullah'tan (Sallallahu aleyhi ve Sellem), O'nun da Yüce Allah'tan naklettiğine şöyle buyurur: "Kullarım! Zulmü kendime haram kıldığım gibi sizlere de haram kıldım. Bundan dolayı birbirinize zulmetmeyin. Kullarım! Gece gündüz günah işleyenlerdensiniz. Ancak ben bunların ne olduğuna aldırmayıp günahları bağışlarım ... " -Hadis tüm uzunluğu ile devam etmektedir- Rabia en sonunda ekledi: "Ebu idris bu hadisi aktardığı zaman saygısından dolayı dizlerinin üzerine çökerdi."

 

[Tahric:] Elbani: Sahih; Şuayb: İsnadı Müslim'in şartınca sahih. Ahmed 5/160; Müslim 2577; Tirmizi 2495; İbn Mace 4257.

 

 

 

Yalnız Kalan Kişinin Artık Güzel Şeyler Yapıyor Olsa da Geçmiş Hataları için Ağlamasının Gerekliliği

 

620- Ata anlatıyor: Ben, Ubeyd b. Umeyr'le birlikte Aişe'nin yanına girdim. Aişe, Ubeyd b. Umeyr'e: "Seni bizi ziyaret etmenden alıkoyan şey nedir?" diye sordu. Ubeyd b. Umeyr: "Ey anneciğim! (Bizden) öncekiler ‘‘Az ziyaret et, çok sevilirsin’‘ demişler" karşılığını verdi. Aişe: "Şu tembelliğinizi bırakın" diye çıkıştı. Ubeyd b. Umeyr: "Bize, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ten görmüş olduğun en hayret verici şeyi haber ver" dedi. Ata devamla der ki: Bunun üzerine Aişe sustu. Sonra da şöyle anlattı:

Gecelerden bir gece olunca, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Ey Aişe! Beni bırak da bu gece Rabbime ibadet edeyim" buyurdu. Ben de: "Allah'a yemin ederim ki, doğrusu senin bana yakınlığını severim. Seni sevindiren şeyi de severim" dedi. Bunun üzerine Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) kalkıp abdest aldı. Namaz kılmak için durdu. O kadar çok ağladı ki kucağını ıslattı. Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) oturmaktaydı. O kadar çok ağladı ki, sakalını ıslattı. Sonra yine ağladı, (o kadar çok ağladı ki) yeri ıslattı. Derken Bilal, O'na (sabah) namazının vaktinin girdiğini bildirmek için geldi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) onu görünce, ağladı. Bilal: "Ey Allah'ın Resulü! Ağlıyorsun. Oysa Allah senin geçmiş ve gelecek günahlarını bağışlamıştır" dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Şükreden bir kul olmayayım mı? Bu gece bana bir ayet indi. O ayeti okuyup da onun hakkında tefekkür etmeyen kimseye yazıklar olsun! O ayet, "Göklerin ve yerin yaratılışında ... " (AI-i imran 190) ayetinin tamamıdır" buyurdu.

 

[Tahric:] Elbani: Hasen (es-Silsiletu's-sahiha 68; et-Ta'liku'r-rağib 2/220); Şuayb: İsnadı Müslim'in şartınca sahih.

 

 

 

Yüce Allah'ın Kulunun işlediği Günahlardan Tövbe Etmesinden Ziyadesiyle Hoşnut Oluşu

 

621- Ebu Hureyre der ki: Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanında sevinmekten ve yitiğini bulan adamdan söz edildi. Bunun üzerine Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "Allah kulunun tövbe etmesine çölde yitiğini bulan kişinin sevinmesinden daha fazla sevinir.''

 

[Tahric:] Elbani: Sahih (es-Silsiletu's-sahiha 3048); Şuayb: İsnadı ceyyiddir. Ahmed 2/316; Müslim 2675; Tirmizi 3538; İbn Mace 4247.

 

 

 

Bir Günahı Defalarca işleyip Ardından Tövbe Eden Kişinin Bu Günahta Israrcı Biri Olmayacağını Bildiren Haber

 

622- Ebu Hureyre bildiriyor: Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "Adamın biri bir günah işledi ve: ‘‘Ey Rabbim! Ben bir günah işledim -veya- Günah olan bir şey yaptım. Bu günahımı bağışla’‘ dedi. Bunun üzerine Allah: ‘‘Kulum bir günah işledi. Ama günahları affedecek veya bu yüzden kendisini sorgulayacak bir Rabbinin olduğunu bildi. Ben kulumu bağışladım’‘ buyurdu. Sonra adam bir günah daha işledi ve: ‘‘Ey Rabbim! Ben bir günah daha işledim, günahımı bağışla’‘ dedi. Allah: ‘‘Kulum günahları affedecek veya bu yüzden kendisini sorgulayacak bir Rabbinin olduğunu bildi. Ben kulumu bağışladım’‘ buyurdu. Sonra adam bir günah daha işledi ve yine: ‘‘Ey Rabbim! Ben bir günah daha işledim, günahımı bağışla’‘ dedi. Allah: ‘‘Kulum bir günah işledi. Ama günahları affedecek veya bu yüzden kendisini sorgulayacak bir Rabbinin olduğunu bildi. Kulumu affettiğime dair sizi şahit tutmaktayım. Artık dilediğini yapsın’‘ buyurdu."

 

[Tahric:] Elbani: Sahih; Şuayb: İsnadı Buhari'nin şartınca sahihtir. Ahmed 2/296; Buhari 7507; Müslim 2758/30; Bak hadis no: 625.

 

 

 

Günahına istiğfar Edip de Akabinde Namaz da Kılan Bağışlanma Dileyen Tövbekara Yüce Allah'ın Mağfireti

 

623- Hz. Ali der ki: Ben Resulullah'tan (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bir hadis işittiğim zaman Yüce Allah beni o hadisten dilediği gibi ve miktarda faydalandırırdı. Ashabdan birileri bana Hz. Peygamber'den (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bir hadis naklettiklerinde onlara yemin ettirirdim. Eğer yemin ederlerse onlara inanır ve o hadisi doğru sayardım. Ebu Bekr doğru bir insandı, ona yemin ettirmedim. Bir defasında Ebu Bekr, Hz. Peygamber'in (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurduğunu söyledi: "Kul bir günah işledikten sonra abdest alıp iki rekat namaz kılarsa, sonra o günahından dolayı Allah'a istiğfar ederse Yüce Allah onu mutlaka bağışlar."

 

[Tahric:] Elbani: Hasen sahih (Sahih Ebu Davud 1361; Mişkat 1324); Şuayb; İsnadı hasendi!. Ahmed 1/10; EbU Davud 1521; Tirmizi 406; İbn Mace 1395.

 

 

 

İstiğfarının Peşinden Namaz Kılmamış Olsa Bile Tövbekarın Günahlarını Yüce Allah'ın Bağışlaması

 

624- Hz. Aişe bildiriyor: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ona: "Ey Aişe! Bir günah işlediğin zaman Allah'tan bağışlanma dileyip O'na tövbe et. Çünkü kul günah işleyip te bağışlanma dilediğinde Allah onu bağışlar" buyurdu.

 

[Tahric:] Elbani: Sahih (Fıkhu's-sire s. 292); Şuayb: İsnadı sahihtir. Ahmed 6/264.

 

 

Ebu Hatim der ki: Vail, babasından sadece üç hadis rivayet etti.

 

 

 

Bağışlanma Dilediği Günaha Tövbe Edip Her Seferinde Tekrar işleyeni Yüce Allah'ın Bağışlamayı Sürdürerek ihsanda Bulunması

 

625- Ebu Hureyre der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), Rabbinden naklen şöyle buyurdu: "Kulum bir günah işledi ve: ‘‘Ey Rabbim! Günah işledim’‘ dedi. Allah: ‘‘Kulum birgünah işledi, onu bağışlayacak ve bu yüzden kendisini sorgulayacak bir Rabbi olduğunu bildi’‘ buyurdu. Kul bu günahı tekrar işledi ve: ‘‘Ey Rabbim! Günah işledim’‘ dedi. Allah: ‘‘Kulum bir günah işledi, onu bağışlayacak ve bu yüzden kendisini sorgulayacak bir Rabbi olduğunu bildi. Ne yaparsan yap, seni bağışlarım’‘ buyurdu."

 

[Tahric:] Elbani: Sahih; Şuayb: İsnadı Müslim'in şartınca sahih. Ahmed 2/492; Müslim 2758; Bak hadis no: 622.

 

 

Ebu Hatim der ki: "Ne yaparsan yap" cümlesi, ardından müjde gelen bir tehdit ifadesidir. "Ne yaparsan yap" cümlesiyle "İsyan etme!" denilmek istenmiştir. "Seni bağışlarım" ifadesi de "Tövbe edersen seni bağışlarım" anlamındadır.

 

 

 

Aralarına Şirk Perdesi Girmedikçe Yüce Allah'ın Tövbekarın Günahlarını Her Tövbe Ettikçe Bağışlamayı Sürdürmesi

 

626- Ebu Zer bildiriyor: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Perde inmedikçe Allah kulunu(n edeceği tövbeyi kabul eder ve onu) bağışlar" buyurdu. Oradakiler kendisine: "Ey Allah'ın Resulü! Perdenin inmesi nedir?" diye sorunca da: "Canın müşrik olarak çıkmasıdır" karşılığını verdi.

 

[Tahric:] Elbani: Zayıf; Şuayb: İsnadı zayıfhr.

 

 

 

Mekhul'un Bu Hadisi Hem Ömer b. Nuaym Kanalıyla Usame'den, Hem de Doğrudan Usame'den işitmiş Olması

 

627- Ebu Zer der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Yüce Allah kulunun tövbesini hicab düşmedikçe kabul eder" buyurunca: "Hicabın düşmesi ne demektir?" diye soruldu. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Canın müşrik olarak teslim edilmesi (ölmesi)dir" karşılığını verdi.

 

[Tahric:] Elbani: Zayıf (Mişkat 2343); Şuayb: İsnadı zayıfhr. Hakim, Müstedrek'te (4/257 sahih hükmü vermiştir. Ahmed 5/174.

 

 

 

Can Boğaza Dayanmadıkça Tövbe Eden Kişiye Allah'ın ihsanda Bulunup Tövbesini Kabul Etmesi

 

628- ibn Ömer. Hz. Peygamber'in (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurduğunu bildirir: "Yüce Allah kulunun tövbesini can boğaza dayanmadıkça kabul eder.''

 

[Tahric:] Elbani: Sahih liğayrihi (Mişkat 2343); Şuayb: İsnadı hasendir. Ahmed 2/132; Tirmizi 3537; İbn Mace 4253.

 

 

 

Kişinin Güneş Batıdan Doğmadan Sonra Değil, Önce Yaptığı Tövbesinin Kabul Edilmesi

 

629- Ebu Hureyre der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Kim, güneşin batıdan doğuşundan önce tövbe ederse tövbesi kabul edilir" buyurdu.

 

[Tahric:] Elbani: Sahih (Muhtasaru Müslim 1920); Şuayb: İsnadı Müslim'in şartınca sahih. Ahmed 2/427, 2/495; Müslim 2703.

 

 

 

Yüce Allah'ın Tövbe Ederek Bu Dünyadan Ayrılan Müslümana, Kıyamette Cehenneme Yerine Yahudi ya da Hıristiyan Sokmak Suretiyle ihsanda Bulunması

 

630- Katade bildiriyor: Ebu Burde'nin iki oğlu Avn ile Said'in bana bildirdiğine göre babaları Ebu Burde, babasından (Ebu Musa'dan) naklen Ömer b. Abdilazız'e Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Bir müslüman öldüğü zaman Allah onu yerine cehenneme Yahudi veya Hıristiyan birini sokar" buyurduğunu aktarmıştır. Ömer b. Abdilazız üç defa Ebu Burde'ye kendisinden başka ilah olmayan Allah adına babasının bunu Resulullah'tan (Sallallahu aleyhi ve Sellem) naklen rivayet ettiğine dair yemin etmesini isteyince de Ebu Burde bu yönde yemin etti. Bu yemin kısmını Said bana söylemedi. Ancak Avn bunu söyleyince de ona itiraz etmedi.

 

[Tahric:] Elbani: Sahih (es-Silsiletu's-sahiha 1381); Şuayb: İsnadı Müslim'in şartınca sahih.. Müslim 2767/50.

 

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

 

Bab: Allah için Hüsnüzanda Bulunmak -  Müslüman Kişinin Hüsnüzanda Bulunmasının Onun Kulluğunun Güzelliğinden Sayılması